Ishte 22 qershor 1986 dhe Argjentina e Anglia ishin përballë njëra-tjetrës për çerekfinalet e Kupës së Botës në Meksikë. Jehona e luftës së Falklands ishte shuar vetëm katër vjet më parë, kishte tension në fushë në pjesën e parë. Por ata që ishin atë ditë para televizionit sigurisht që nuk mund të harronin pjesën e dytë, të ndriçuar nga gjeniu Diego Armando Maradona, numri 10 i Napolit.
Në minutën e 51' bie një top në zonën e rreptësisë, Maradona shkëputet, por nuk është se goditja me kokë është arma e tij më e mirë. Në fakt, ai nuk arrin, por zgjat dorën dhe me grusht arrin të tallet jo vetëm me portierin ekspert Shilton, por edhe me arbitrin Bennaceur, i cili e konsideron gjithcka të rregullt pavarësisht protestave të anglezëve. Nuk kishte VAR në atë kohë dhe për këtë arsye ky mbetet një gjest i pasaktë që është kthyer në një vepër arti sepse është interpretuar nga Diez më ikonë që ekziston.
Pesë minuta më pas hapet mbrojtja angleze përpara aksionit të Maradonës, i cili e nisi nga mesfusha. I kalon të gjithë Pibe de Oro, duke shpikur golin kopertinë, goli i shekullit. Është 2-0 që dënon Anglinë,e cila vetëm sa do të shkurtojnë distancën, të mahnitur nga mjeshtëria e Dieguito-s.
Kush në fund të lojës do të flasë për një lloj drejtësie hyjnore pikërisht për luftën e Falklands/Malvinas. Një dënim i vendosur drejtpërdrejt nga Zoti Argjentina, e udhëhequr nga gjeniu, në Meksikë do të triumfojë tetë vjet pas Kupës së Botës të fituar në shtëpi.
