25 gola, askush nuk ka arritur të bëjë më mirë se Kukësi në 11 javë kampionat dhe sa për të bërë një krahasim, vendi i dytë në këtë klasifikim mbahet nga Tirana që edhe pse kryesuese ka arritur të shënojë vetëm 21 gola. Statistikë që nuk zbulon vetëm forcën e sulmit të Kukësit por shumë më shumë, filozofinë që ka injekrtuar trajneri italian, i cili pëlqen topin në këmbë dhe aksionet masive, çka do të thotë se mbrojtësi është sulmuesi i fundit dhe anasjelltas.
Shpërndarja e golave në skuadrën verilindore e reflekton këtë trend ku të gjithë ndihen lojtarë të repartit të avancuar kur skuadra sulmon. Përtej bomberit zbulim të sezonit, Edi Basha me 6 realizime, në këtë skuadër nuk ka pika referimi kur behet fjalë për të shtyrë topin në rrjetë. Përvec kroatit, Feizhao shpërtheu në transfertën e Kamzës kundër Kastriotit por nuk mbetet pas as Milunovic me 5 gola ndërsa i riu Daci e ka gjetur një herë rrugën e rrjetës.
Po 5 gola janë sigluar nga mesfusha këtë sezon të ndarë mes vëllezërve Taipi, Hilës dhe Peposhit ndërsa mbrojtjen e ka përfaqësuar Ndreca me dy gola dhe Lulaj me një tjetër. Trajneri nga Gjenova ka shpërndarë përgjegjësitë por njëkohësisht nuk ka dhënë pika referimi as për kundërshtarët. Kukësi e ka të vështirë të evidentojë një qëndërsulmues, por ndoshta ky është avantazhi më i madh që skuadra verilindore ka.
Diego Longo me 3 fitore rresht ka betonuar pozitat si ndjekës i Tiranës dhe kandidaturë kryesore për të shqetësuar bardheblutë, mund të fërkojë duart. Krijesa e tij jo vetëm që ka lindur por tashmë po ecën me këmbët e veta.
