I tërhequr zvarrë nga një Brahim Diaz gjigant, më pas i detyruar të largohet për shkak të një dëmtimi, Milani mundi Monzën e ish-Berlusconit dhe Galliani 4-1 dhe “përqafon” Napolin në krye të renditjes. Spanjolli kujdeset për garën: në minutën e 16-të mposht Di Gregorio pas një sprinti prej 35 metrash. Në 41' ai dyfishon me një të majtë kirurgjikale. Në 65' goli i parë në Serinë A i Origit, në 70' ai i Ranocchia. Në të 84' e mbyll Leao.
Në natën e emocioneve të mëdha, të kthimit të Silvio Berlusconit dhe Adriano Gallianit, u deshën dy drithërima të vogla talenti të pastër dhe disi të pandërprerë, që do t'i kishte pëlqyer shumë ish-pronarit të Milanit, të paharruar.
Brahim Diaz bën pothuajse gjithçka, njeriu që e prêt gjithmonë, por dhe nuk e pret kurrë, dy xhevahire që shënojnë fitoren e katërt radhazi të kuqezinjve në ligë dhe lejojnë Stefano Pioli të arkivojë praktikën e Monzas, duke fituar, para ndeshjes vendimtare jashtë fushe në Champions League në Zagreb, vendi i parë në bashkëjetesë me Napolin (të dielën në Olimpico kundër Romës).
